Tagarchief: mannen

Tadaa!

Dit verhaal schreef ik als vingeroefening, in een reeks schrijfoefeningen van schrijvenonline, op basis van advertenties.

 

“Ssst.” Met paardenpassen stapt ze van de kamerdeur weg. Haar stiletto’s klakken onverbiddelijk op het verwarmde marmer als ze het appartement doorbeent naar de bar, waar ze een paar uur eerder nog alle drankflessen die ze kon vinden heeft uitgestald. Naast het goedkope glaswerk. Het kristal heeft ze toch maar in de kast laten staan. Het zijn allemaal proper uitziende mannen, maar dat wist ze toen nog niet. Niet zeker, en niet van iedereen. Ze heeft afgelopen week hun namen natuurlijk wel nagetrokken op internet. Twee mannen heeft ze haastig afgebeld. Een paar hadden te algemene namen. Van Jan-Willem weet ze nog steeds niet of het nu de registeraccountant is, de boswachter of die man die iets met computers deed. Alle drie kwamen ze door de keuring, maar ze kan de foto’s niet meer voor de geest halen. Daarvoor heeft ze er teveel gezien. Er zijn er nu zo’n zeventien. Drie moeten nog komen, weet ze. Oh, wat zal Fleur opkijken. Komt ze nu? Ze zet weer een paar stappen terug naar de deur. Iets minder stabiel nu. Ze schrikt van het geluid. Om haar heen klinkt zacht gebrom. Ze ruikt een geur die ze lang niet heeft geroken. Het overstemt haar eigen zoete geur. Bronstig, musk; echte mannengeur. Ze ruikt even goed, laat het in haar lijf lopen en sluit haar ogen licht. De zware brom valt stil. Ze is een fractie van een seconde in haar studentenhuis. Feest. Drank. Mannen. Op haar bed. In haar. Maar even snel als de herinnering haar toelaat, rukt een plotselinge beweging haar er weer uit. De deur zwaait met een bons tegen de kapstok. In de deuropening verschijnt een vrouw, haar shirt omhoog getrokken, rechterarm nog in haar jas. Haar los, maar nog half in staartmodel. Er verschijnt nog een gezicht, waarvan de ogen door de kamer vol mannen glijden en blijven rusten op precies dezelfde ogen. Ogen die zoveel andere dingen zien. De ogen van haar moeder.